VOORWOORD:

 

 

Een avonturier ben ik altijd al geweest en een fervent motorrijder

ook. Nadat ik eerder Europa had doorkruist gaande van de Noordkaap tot

Gibraltar, was Marokko aan de beurt, waar ik ongeveer 4.000km heb

rondgereden. Mijn droom was om zwart Afrika te doorkruisen, maar toen

ik vernam dat één van mijn vrienden ( Danny Grobben) voor enkele jaren

naar India vertrok voor zijn werk, was de keuze snel gemaakt.Ik ga hem

opzoeken met de motor.

De voorbereiding begon met een advertentie in een motorblad met de vraag wie

er ervaring had in reizen naar India. Hier op kwamen slechts enkele

reactie binnen.Er werden boeken gehaald in de bibliotheek, er werden

landkaarten gekocht, en er werden nuttige adressen genoteerden last

but not least, er werd een BMW R 100 GS Paris- Dakar bijgekocht ( In

België toer ik rond met een R1100 S)

Nadat ik enkele keren de verschillenden ambassades in Brussel had

bezocht, was het duidelijk: aan de nodige visa geraken was geen

sinecure. Ik werd er letterlijk en figuurlijk van het kastje naar de

muur gestuurd. Op aanraden van enkele andere wereldreizigers werd

Koning Aap reizen ingeschakeld, een organisatie voor alternatieve

vakanties. Daar werd een startpakket gekocht van ongeveer 15.000,-BF

waarmee de organisatie de nodige visa zou regelen en hiermee was de

trein , of liever de motor op gang gebracht.

Op maandag 30 augustus belde Koning Aap dat alles in zoverre in orde

was  dat het visum van Iran en de uitnodigingsbrief er waren, en dat

de andere visa ook geen problemen zouden geven. Maar intussen werd het

al woensdag 1 september toen om 15 uur Koning Aap reizen belde om wat

minder goed nieuws mede te delen: het internationaal paspoort was

volgens de Pakistaanse ambassade nooit bij hen geweest, of toch !!!

maaar... dan was het gestolen. Daar stonden we at point zero.

Nu was het even nadenken en snel handelen want voor 16 uur moesten er

nieuwe pasfoto's gemaakt worden, moest er aangifte gedaan bij de

politie en alle documenten gefaxt  zijn naar binnenlandse zaken in

Brussel. Maar wie denkt dat dit simpel is op een woensdagnamiddag

vergist zich danig. Op dat tijdstip is het stadhuis in Lommel namelijk

gesloten !!! Na enkele telefoontje over en weer hebben we een

bereidwillige ambtenaar gevonden.De man komt  onmiddellijk naar het stadhuis 

om een handtekening te plaatsen op de aanvraag formulieren.

En om kwart voor vier vertrekt de fax naar Brussel. Op

donderdagnamiddag echter komt er ook een telefoontje van de

Pakistaanse ambassade dat het paspoort gevonden is. Iedereen gelukkig

want nu is er ook terug een visum en een uitnodigingsbrief voor Iran.

Nu nog de visa voor Pakistan en  India en alles is ok. Vrijdag 3

september om 17u 30 komt dan het verlossend telefoontje dat alles in

orde is. Dus nu gaan we terug aangifte doen bij de politie dat het

paspoort terecht is, en dan gaat alles weer fout. De moed zakt in de schoenen. Vermits het nieuwe paspoort reeds afgeleverd is komt het

oude met al zijn visa in te vervallen. Dit kan en mag niet waar zijn.

Gelukkig was er dan weer de ambtenaar van  de stad die alles geregeld

heeft.Zaterdagavond om 18u 30 kan ik alles afhalen in Antwerpen: het

paspoort met de nodige visa en de zo belangrijke uitnodigingsbrief.

 

 

Zondag 5 sept 1999

 

Zondag morgen 7h: eindelijk is het dan zover, een droom gaat in

vervulling. Na alles wat de vorige dagen gebeurde ben ik er toch in

geslaagd om de nacht rustig door te brengen en zelfs nog te genieten

van een ontbijt s'morgens.

Om 9h arriveert Staf als eerste op zijn BMW motor (Staf zal mij

vergezellen tot aan de boot in Italië) en wat ik dan nog niet weet,

Staf is zeker niet de laatste.. Dan gaat het in een stroomversnelling,

er blijven mensen toekomen, mijn ouders, zus, tantes, nichten en

neven, buren, de mensen van de BMW club, vrienden, kortom te veel om

op te noemen.Ze zijn allemaal gekomen om mij een goede, maar vooral

ook een veilige reis toe te wensen. Om 10.15h is dan het moment

aangekomen en kan ik eindelijk vertrekken naar India.

s' avonds om 19h bel ik met mijn vrouw Rita vanop een gezellig

terrasje in Zwitersland om haar te zeggen dat de eerste rit goed is

verlopen. Rita verteld mij dat Danny gebeld heeft vanuit India om mij

een  goede reis te wensen.

 

Maandag 6 sept.

 

Om 21.30h komen we toe in Parma ( Italië) Het was een mooie rit

doorheen Zwiterland via de Gottard pas rijden wij naar Milaan, om zo

af te zakken naar Parma. De peage is voor ons beide gratis geweest !!

Wat is het toch gemakkelijk als je geen Italiaans verstaat en je

blokkeert bovendien de hele doorgang. Morgen heb ik nog 350 km voor de

boeg om tot in Ancona te geraken. Hier zal ik de boot nemen naar

Igouminista in Griekenland.

 

Dinsdag 7 sept. Woensdag 8 sept. Donderdag 9 sept.

 

Dinsdag morgen zijn we dan vertrokken voor de 350 km lange rit naar

Ancona. Ik had al enkele dagen problemen met het stuurgedrag van de

GS, maar na het naar voren brengen van de bagage en het verhogen van

de banden druk is alles in orde.Om 14.15h  arriveren we dan in Ancona.

We merken dat de boot niet om 20h vertrekt maar om 16h. Ik neem vlug

afscheid van Staf en ik loop naar de inscheck bali, om 15u 30 staat de

BMW stevig vast gebonden in de buik van de Kriti die ons beiden naar

Griekenland zal brengen.

Woensdag in de namiddag komen we toe in de Griekse havenstad

Igouminista, van waaruit ik nog verder zal rijden tot in Kalambaka(

zwarte stad) Hier overnacht ik op een camping, met een Israelische

motorrijder als buur.

Op donderdag bezocht ik de meteora- klooster die

hier in de buurt liggen. Eens waren er 23 orthodoxe monnikenkloosters

maar nu zijn  er slechts vier of vijf die onderhouden worden en

bezocht kunnen worden. De andere zijn vervallen, verlaten of tot

ruïnes vergaan. Op donderdag morgen vertrek ik al vroeg naar Kavala,

dat gebouwd is op de plaats van het antieke Neapolis. Omwille van de

drukte en gevaarlijk vrachtverkeer van en naar Turkeye (ben ook  een

paar keer goed in de remmen moeten gaan voor loslopende honden die

plots de weg overstaken) wijk ik af van de hoofdwegen, en rij verder

door de bergen naar Kavala.

Ondanks de zware bewolking en de regen in de bergen was het een prachtige rit.  De afstand was vandaag  454 km

( gemiddelde snelheid 66 km/u )

 

> Wordt vervolgd